9 Ocak 2004  günü  akşamı  Star TV’de Ceviz Kabuğu’nu izledim. Konu Eğitim Bakanlığının  açmayı tasarladığı ve tüm hazırlıklarını yaptığı anlaşılan Sosyal Bilimler Liselerinde okutulacak olan Osmanlıca dersleriydi.

İkibinli yıllarda popüler kültür,  coğrafyamızın  her noktasında yaygınlık kazanırken bir yandan da derinlikler elde ediyor. Buraya çok iyi bakmak  gerektiğine inanıyorm ben.

joel kovel’in son haftalar içinde istanbul’a geldiği ve  bir konferansa katılacağı  gazetelere  haber olarak yansıdı. kovel’in, tarih ve tin, özgürleşme felsefesi üzerine bir inceleme  adını taşıyan yapıtı, ayrıntı yayınları arasında çıkmıştı daha önce. yapıt, türkiye toplumu için ilginç  bir yerde duruyor.

Tahsin yücel’in yapısalcılık adını taşıyan bir yapıtı bulunuyor.  yapıtın onun sanatsal çalışmalarında önemli bir yeri olduğunu sanıyorum. Bu önem yapısalcı yöntemin  onun romanlarıyla öykülerinde geniş  ve rahat bir biçimde uygulama alanı bulmuş olmasından geliyor.

Selim TEMO, Batman’lıdır. Batman, Güneydoğu Anadolu bölgesinin bilinen bir kenti. TPAO’nın  tesisleri burada  bölgenin en önemli devlet yatırımları olarak dikkat çekiyor.

özkan mert’in  van gölü savunması adlı yapıtı  bir koşu,  ne ki  hep dönülerek okunuveren; okundukça  özümsenen;  özümsendikçe de üzerinde derinleşme isteğiyle   alevlendiğiniz  şiir yapıtlarından...

hilmi yavuz’un zaman gazetesinde yayımlanan yazılarını  ilgi ile ve sürekli olarak internet aracılığı ile izliyorum. yazıların önemli bir bölümünü ise yazıcıdan alıp üzerinde düşünüyor, çalışıyorum.

felsefenin şiire tahakküm ettiğini söylüyor hilmi yavuz. bu savını  da  oryantalizm bağlantılı olarak  “avrupa’ya ait bir felsefe geleneğinin bize ait şiir geleneği üzerinde  hegemonya kurması, olsa olsa, modernleşmenin, bu ülkede bir tür  oryantalizm olarak hayata geçirildiğini kanıtlayan yeni bir örnek sayılabilir, başka bir şey değil! “ biçiminde açıklıyor söz konusu yazısında.

şöyle yazmışım:  şiirleme,  *aklın, sınır ötesi bir atılımıdır.  *burada bilinmeze anlam vererek bir sonsuzdan bir başka sonsuza açılan kapıdan çıkıp, yorum yapan, kendini dile getiren  aklın  işleyişini görüyor.

Ozan Arif Damar, Akif Kurtuluş’un Aşk ve Katil başlıklı şiirini  ayın şiiri olarak seçmiş. Akif Kurtuluş’un bu şiirinde eğemen olan söylemi  Necmi Zeka’nın şiiriyle karşılaştıracağım.Bu karşılaştırmadan şiir söylemine ilişkin ilginç saptamalar çıkarabileceğimizi  düşünüyorum.

mihail bakhtin, şiirsel sözün gizini şöyle açıklıyor: “.....sözcükle nesne....ve sözcükle özne arasında, aynı nesneye.....aynı temaya ait yabancı sözcüklerden oluşan  esnek ve genellikle  içine sızılması güç bir ortam bulunur. sözcük,tam da bu özgül ortamla  yaşadığı canlı etkileşim sürecinde  bireyleşebilir ve biçimsel bir şekil alır."

raymond williams,“ gerçekten izm olmayan tek izm, eleştiridir.” diyor. ’izm’i bir kavram olarak düşünün. eleştirinin de öteki ‘izm’ler gibi bir tür ideoloji olduğunu söylüyor. eğer ideolojiden söz ediyorsanız, o zaman o ideolojinin  tüm yanlarını ele alıp değerlendirmek ve ona yandaş bulmak zorundasınız. eleştiride ise böyle bir zorunluluğunuz yoktur. yaptığınız şey,  kimi duruşları ve düşünceleri şu yanından ya da bu yanından ele alıp irdeleyerek bilimsele ve sanatsala yaslanıp size göreliği saptamaktır.

yazın’ın dinamizmi dergi sayfalarındadır. o dinamizmin gücü şiirlerdir. ocak/şubat 2003’ün kimi dergilerinde yayımlanan şiirleri bu açıdan  gözden geçirmek istiyorum.

Milliyet Pazar ekinde ozan Ülkü Tamer’in ‘Seçme Özgürlüğü başlıklı bir yazısı çıktı. Yazıda Tamer şunları söylüyor: “Edebiyat değerlendirmesinde nasıl nesnel olunur,benim aklım almıyor.”

sürekli şiir üreten bir ozan kenan mümtaz akışık. bunları yayımlamamış  olsa bile sürekli şiir üreten biri. bilgisayarının başında  şiir için oturmasa yaşamayacak sanki. halen yayımlanmış yedi şiir  yapıtı var.

ahmet özer, şiirinde hep kendini yazıyor. şiirinin öznesi kendisi, nesnesi  de  sevgili... tüm şiir yapıtlarında orada duruyor. kendisinin öne çıkması yahya kemal örneğindeki gibi  ‘nutuk atan bir öne çıkış’  değil; hatta  ileri atılmış bir adım bile değil...bu,  özer’in dünyayı algılayış ve kavrayış biçimini ortaya koyan  bir yapılanma.

arzu ayçiçek’in menekşeli avlular’ını okuyorum. şehrinizde kalamam, ilk yapıtı. aradaki  iki yapıtını göremedim. menekşeli  avlular son yapıtıdır ozanın.